Como todos os anos desde a súa constitución, o MGS lembrou a Moncho Reboiras, nesta ocasión no 41º aniversario do asasinato do militante pola independencia e o socialismo. Máis dun cento de persoas participaron na Homenaxe Nacional que se celebrou no cemiterio de Imo, recordando que a súa loita está viva nos militantes que seguen os ideais que inspiraron a súa vida.
O acto iniciou con Xoán Bautista Mariño, concelleiro do BNG de Dodro, facendo un apelo a continuarmos loitando polos obxectivos de Reboiras, tamèn desde o labor que desenvolven os e as concelleiras nacionalistas ao longo do país, centrándose na problemática de Dodro. A seguir, en nome da Mesa Nacional de Isca! dixiriunos unhas palabras Dani Barral, que recordou como Reboiras encarnou o “compromiso nacional-popular na súa loita contra a ditadura franquista”, e que hoxe a mocidade galega ainda “no horizonte incerto que nos brindam a opresión capitalista, a precariedade, o aumento da represión policial ou a brutal recentralización españolizadora” non renuncia á alegria e o vigor da xuventude revolucionaria.
A continuación, desfrutamos da actuación musical do cantautor galego Tino Baz, que acompañado de guitarra e sanfoña, interpretou varios temas de contido social e de compromiso co país, dando paso despois á intervención de Lois Ríos, unha das persoas que acompañaba a Reboiras o 12 de Agosto de 1975. Ríos fixo un paralelismo a nivel social, cultural e lingüístico entre a situación de emerxencia social e nacional do final da ditadura cos tempos actuais, reflexionando sobre as falacias do capitalismo, onde se coloca os empresarios como emprendedores que xeran emprego e se tacha a clase obreira de preguiceira e subvencionada.
A última intervención política, en nome da Mesa Nacional do MGS, correu a cargo de Noa Presas, que iniciou afirmando que, a pesar da intensidade deste último ano político, non ocorreron mudanzas significativas e que, portanto, tal como analisamos no ano 2015, as supostas forzas do cambio non serven para realizar modificacións a fondo que transformen a realidade galega na liña da liberación. Animou tamén a militancia independentista e socialista a perseverar no traballo político en todos os campos, como fixera Reboiras, incluído o campo eleitoral, onde a Fronte patriótica e de esquerdas afronta un importante repto neste outono.
Após a entrega dunha ofrenda floral, a Internacional e o himno da nosa nación pecharon o acto. Despois deste, boa parte das persoas asistentes participaron do xantar de confraternización que se desenvolveu na carballeira situada ao seu carón, así como un roteiro onde se visitararon os petroglifos de Bouza Abadín, situados nas proximidades.
A homenaxe foi precedida dunha campaña de axitación que levou a lembranza de Reboiras a diversas comarcas do país, con especial intensidade ao Barbanza e Compostela, coa colada de numerosos cartaces e o despregamento de faixas. Tamén se repintou por terceira vez un mural de cinco metros de altura coa imaxe de Reboiras, que fora elaborado nos anos pasados e despois destruído por dúas veces, e que se encontra nas inmediacións do cemiterio de Imo.
